Op zoek naar Tarzan

Hallo, daar ben ik weer!

Afgelopen weekend: ZWAAR! Nee, niet flink doorgezakt, maar een flinke klim gemaakt.

Het weekend begon zoals elk weekend weer op donderdag met bootyshaken bij de salsales, thuis moed indrinken en daarna door naar Havana om de moves in praktijk te brengen op de dansvloer. Over een paar weken zijn we echte salsaqueens!

Zaterdag en zondag zijn we lekker op trip gegaan naar Bergendal en Brownsberg. SUPER! Bergendal is een adventure centre waar we een kabelbaantocht hebben gemaakt. De kabels hangen allemaal tussen de boomtoppen. We hadden maar liefst vier gidsen bij ons die ons veilig aan de kabels hebben gekoppeld. En wat een uitslovers die gasten. Ondersteboven gingen ze van de kabelbanen af waarbij de oerkreten natuurlijk niet konden ontbreken. De brulapen waren er niets bij. En geloof me, die kunnen er ook wat van! Volgens de mannen hoorde dit erbij.
Maar wij dames lieten ons niet kennen! Als ware G.I. Jane's vlogen we tussen de boomtoppen door. Tot we over het water moesten... Pas toen kwam het besef dat we op een hoogte van 35m op een platform van 2 bij 2 stonden, met acht personen. Niet laten kennen, verstand op 0 en gaan met die banaan! En natuurlijk wil je als je veilig aan de overkant bent nog een keer.
Bij de laatste kabelbaan mochten we ook op de kop. Dit liet ik me geen twee keer zeggen! Op de kop op ongeveer 15m hoogte door de jungle, I did it!
Een verkoelende duik was daarna wel op zijn plek. Maar wel pas nadat de gids ons wel honderd keer verzekerd had dat er geen piranha's zaten en zelf mee het water in ging.

Maar daarna... Mijn benen doen weer pijn als ik er aan terug denk! De Brownsberg stond op het programma. Het begon al tijdens de reis. Drie kwartier over een hobbelweg is niet bevorderlijk voor je 'boksebaom' (Voor de niet-Limburgers: bilpartij). Onderweg moesten we al een slang van de weg jagen, dus dat beloofde wat!
Aangekomen in onze lodge mochten we even relaxen. We wilden back to basic lekker in de hangmat slapen. Maar helaas hangen ze zichzelf niet op in Suriname. Dit moest dus eerst gebeuren. Toen de hangmatten eindelijk op hun plek hingen, vond onze gids Rudi het tijd voor een middagwandeling. Vol goede moed liepen we achter hem aan. We wisten toen nog niet dat er ook nog een nachtwandeling op het programma stond. Rudi liet ons foto's zien van alle dieren die er op de Brownsberg voor komen. Jaguars, boshonden, gifslangen, vogelspinnen, kaaimannen, om maar even wat grote namen op te noemen. Félice ging steeds benauwder kijken en vond het hangmatteren niet meer zo'n goed idee. Nee, zij ging lekker in een bed slapen. Na de middagwandeling was het tijd voor de maaltijd. In de veronderstelling dat we lekker nog even wat konden drinken en op tijd ons bed konden opzoeken, begonnen we aan een ontspannen potje kaarten onder het genot van een heerlijke rum-jus. Rudi zat buiten aan de pure rum (met 90%). Ofja, buiten... Hij moest om de twee minuten naar binnen komen om insecten voor ons te vangen. Die sprinkhanen daar zijn echt groooooot. En het is me gelukt! Ik heb er één zonder paniek zaaien of schreeuwen om mijn arm gehad. Maar niet alleen de sprinkhanen kwamen een kijkje nemen. Ook motten, vleermuizen, padden, gekko's en kever lieten zich even zien. Toen kwam Félice tot de ontdekking dat er geen klamboe's om de bedden hingen. What to do, what to do? Of buiten in de hangmat, met een hangmatklamboe. Dus geen insecten, maar wel jaguars. Of binnen in bed zonder klamboe. Maar wel insecten die kunnen steken.
Gelukkig had ze nog even tijd om na te denken, want Rudi kwam met een mededeling: 'Trouwens, over een half uur beginnen we aan de avondwandeling.' Tof, daar hadden we net geen zin meer in... Om Rudi niet teleur te stellen, hebben we ons toch maar bij elkaar geraapt voor de wandeling. Deze was uiteindelijk nog erg gezellig, want Rudi had van tevoren nog wat spraakwater gedronken. Tijdens de wandeling hebben we schildpadjes een kaaimannetjes gevangen. Ohja en we kwamen uit bij een slang. Ik vroeg voor de grap of ik deze even moest pakken zodat we beter foto's konden maken. 'Neeeeee, die is giftig!! Wegwezen, binnen acht minuten ben je dood!' Haha oké, het was maar een grapje. Onze behoorlijk aangeschoten gids was dus toch nog alert!
Eenmaal terug in de lodge werden we nog even volgestouwd met baka bana's, maar toen was het toch echt bedtijd. Félice had eindelijk de knoop doorgehakt. Ze ging mee in een hangmat slapen. 'Ik ga even iets pakken in de slaapkamer en dan kom ik mee naar bed', zei ze. Toen ik haar ging halen, lag madam al op apegapen. Nouja, probleem opgelost!
Michèlle en ik hebben ons leven wel geriskeerd. En ik heb heerlijk geslapen!
En de volgende dag was het tijd voor... Juist ja, weer een wandeling! Maar dit keer gingen we naar de watervallen. De peptalk van Rudi was als volgt: 'We zitten nu op de top van de berg, op zo'n 500m. We lopen eerst naar de Irene val, op 200m hoogte. Daarna klimmen we terug naar 300m hoogte om vervolgens weer af te dalen naar 200m hoogte, naar de Leo val. Let's go!' Het klinkt heel makkelijk, maar met dertig graden is dat geen pretje... Mijn benen zijn weer flink getraind, dus een goede voorbereiding op het volleybalseizoen!
De watervallen maakten veel goed. Echt heel mooi! Net de droomvlucht in de Efteling, maar dan honderd keer zo mooi. We mochten onder de watervallen staan. In films ziet dat er altijd zo leuk uit, maar het viel een beetje tegen. Het water was echt steenkoud!! Wel lekker verfrissend.
Helaas zorgde de klim erna weer voor oververhitting. Maar de workout deed wel goed.

Wat een leven hebben wij hier toch, heerlijk!

Mocht iemand zich afvragen hoe het op stage is, ook hier is het genieten. Maar wel wennen hoor! In Nederland maak je even snel wat kopietjes en de kinderen kunnen aan het werk, je zet een filmpje aan op het digibord en de les wordt boeiend, je zet een liedje aan zodat je even lekker kunt ontspannen. En dat kan hier allemaal niet. De liedjes moeten dus gewoon voorgezongen worden en wil je een werkblaadje met de kinderen maken, dan zul je dit zelf moeten schrijven (zo'n 28x). Er wordt dus een groot beroep gedaan op mijn improvisatievermogen.
Vandaag heb ik de kinderen de kabouterdans geleerd en morgen doen we deze op muziek via mijn laptop. Ook dat vonden ze een hele happening, een laptop in de klas. De kabouterdans zal ik even filmen.
Verder zijn we hard aan het werken aan het opzetten van de mediatheek. Het meubilair is al uitgezocht, de laptops en beamer zijn al gekocht en er is een begin gemaakt aan de muurschildering. De directrice is enorm enthousiast en wil de opening van de mediatheek groots aanpakken en er een feest van maken met de kinderen, ouders en leerkrachten. 12 juni is onze deadline, dus er is werk aan de winkel!

Luca en Lara, ik heb een foto voor jullie gemaakt van Ismaël uit groep 2. Hij vond de bandje heel mooi! Morgen wil Gioray uit groep 3 ook nog op de foto.

Pff, wat een lang verhaal is het geworden! Er gebeurt hier ook zo veel.

Tot snel!